زنبور گرده افشان بامبل

زنبور ها به عنوان مهم ترین جانوران گرده افشان میلیون ها سال قبل از انسان اقدام به گرده افشانی گیاهان مختلف نموده و از اصلی ترین مسبب های تنوع زیستی به شمار می روند.زنبور های عسل مدت های زیادی است که در کنار تولید عسل از سوی کشاورزان به هدف کمک به گرده افشانی در باغ ها و مزارع مورد استفاده قرار می گیرند. ولیکن ایده اهلی سازی زنبور های بامبل از سال 1912 میلادی مطرح شد و پس از تلاش های بسیار توسط دانشمندان مختلف در دهه 1970 به حقیقت پیوست. زنبور های بامبل خصوصیات منحصر به فردی دارند که آنها را از زنبور های عسل و سایر گرده افشان ها متمایز کرده و باعث شد برای گرده افشانی در گلخانه ها از آنها استفاده شود.

خصوصیاتی همچون فعالیت در دما های پایین تر و بالا تر از محدوده فعالیت زنبور های عسل، ادامه فعالیت در هوای ابری و بادی، خشونت کمتر، حساسیت کمتر نسبت به جابجایی کندو، عدم داشتن سیستم ارتباطی مانند زنبور های عسل که منجر به یافتن گل های گیاهان هرز با شهد بیشتر می شود و همچنین بزرگ تر بودن جثه که باعث افزایش قابلیت گرده افشانی می شود از وجوه تمایز زنبور های بامبل نسبت به زنبور های عسل هستند. یکی دیگر از خصوصیاتی که گرده افشانی با زنبور های بامبل را بی دردسر تر و سودمند تر می سازد این است که زنبور های بامبل فقط گل هایی را که به رسیدگی فیزیولوژیک رسیده و بوی خاصی از خود ترشح می کنند، بازدید می کنند. این در حالی است که در زمان گرده افشانی دستی همه گل ها در یک مرحله رشدی نبوده و ممکن است به رسیدگی فیزیولوژیک نرسیده باشند.